سبک معماری برای همه ما اتفاق افتاده است. در مقابل یک ساختمان از زیبایی و شکوه آن مبهوت شده اید، اما کاملاً احساس ناامیدی می کنید زیرا نمی توانید تشخیص دهید که به چه سبک معماری تعلق دارد. خب تموم شد! با راهنمای مبتدیان، ما تمام ترفندها را برای شناسایی سبک به شما ارائه می دهیم. شما متوجه خواهید شد که یونانی کلاسیک است یا رومی کلاسیک، حتی اگر متعلق به بروتالیسم یا نوآینده گرایی باشد.
بدون مطالعه قبلی به تعطیلات نروید و همراه سفر خود را با دانش جدید خود در مورد معماری تحت تأثیر قرار دهید.
سبک کلاسیک یونانی (تقریباً 600 قبل از میلاد تا 146 قبل از میلاد)
معبد پارتنون در آتن شاید بهترین نمونه از معماری کلاسیک یونان باشد
همه چیز از یونانی ها و رومی ها شروع شد.سبک معماری یونان کلاسیک و امپراتوری روم تاثیرگذارترین سبک هایی هستند که در اروپا متولد شده اند و راه را برای طراحی های بعدی هموار کرده اند.
یونانیان عاشق سنگ آهک و مرمر بودند. طرح‌های او به دلیل استفاده از ستون‌ها (ستون‌ها) و سرستون‌ها (بالای ستون‌ها) که از نسبت‌های دقیق پیروی می‌کردند و در آن سبک‌های تزئینی مختلف ترکیب می‌شدند برجسته بود: دوریک، یونی و کورنتی. این سه راسته، از ساده‌ترین تا آثار پیچیده‌تر مانند برگ‌های آکانتوس، کلید تمایز معماری یونانی از رومی هستند.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
معبد زئوس.
المپیا، دلفی یونان ؛ فوکیس، یونان
معابد Paestum; Paestum، ایتالیا
سبک کلاسیک رومی (تقریباً 509 قبل از میلاد تا قرن 4 پس از میلاد)
کولوسئوم در رم برای تحت تاثیر قرار دادن ساخته شده است و هنوز هم ما را بی حرف می گذارد
کولوسئوم در رم برای تحت تاثیر قرار دادن ساخته شده است و هنوز هم ما را بی حرف می گذارد
رومی ها در سنگ بودند ... آنها از آن برای تمام ساخت و سازهای خود استفاده کردند. نقطه قوت آن گنبدهایی بود که نه تنها برای استحکام بخشیدن به ساختمان، بلکه برای اهداف زیبایی شناختی، همراه با طاق ها طراحی شده بودند، بنابراین از استفاده از ستون ها اجتناب می کردند. رومی ها دو راسته جدید معرفی کردند: توسکانی که سبکی ساده تر بود و نظم مرکب که در آن ترکیبی از رنگ های گل به سرستون ها اضافه می کردند.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
Maison Carrée; نیمز، فرانسه
معبد بعلبک; بعلبک،
کتابخانه سلسوس لبنان؛ افسس
رمانسک (تقریباً از سال 1000 تا 1140)
کلیسای سنت آمبروجیو، یکی از قدیمی ترین کلیساهای میلان، در قرن یازدهم بازسازی شد و از سبک رومی استفاده کرد.
در قرون وسطی، مذهب بر تمام جنبه های جامعه حاکم بود و کلیساها مهمترین بناها بودند. سبک رومانسک با ریاضت و سادگی مشخص می شود. طاق‌های نیم‌دایره‌ای، دیوارهای عظیم، ستون‌ها، طاق‌های کشاله ران (طاق‌های عجیب و غریبی که برای پوشاندن فضاهای چهار گوش به کار می‌رفتند)، برج‌های بلند و طاق‌های متوالی که طاق‌ها نیز نامیده می‌شوند، در راهروها و رانرها یافت می‌شوند.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
برج کج پیزا; پیزا، ایتالیا
گوتیک (تقریباً از سال 1140 تا 1520)
کلیسای جامع میلان، دوومو، یکی از چشمگیرترین نمونه های گوتیک با مناره هایش است.
کلیسای جامع میلان، دوومو، یکی از چشمگیرترین نمونه های گوتیک با مناره هایش است.
مذهب همچنین در سبک معماری رو به رشد گوتیک که در پایان قرون وسطی توسعه یافت، فراگیر بود. با طاق های نوک تیز، گلدسته ها (بالای ناقوس ها یا برج ها) و کنده کاری های مذهبی شکل می گرفت.
میتوانید اینجا پیدایش کنید:
کلیسای جامع ریمز؛ ریمز،
ابی وست مینستر فرانسه، لندن،
کلیسای جامع بورگوس بریتانیا؛ بورگوس، اسپانیا
رنسانس (تقریباً 1425 تا 1600)
کلیسای سنت پیتر در واتیکان نمونه ای چشمگیر از سبک رنسانس است
کلیسای سنت پیتر در واتیکان نمونه ای چشمگیر از سبک رنسانس است
رنسانس که به معنای واقعی کلمه به معنای "دوباره متولد شده" است، بازگشتی به ارزش های فرهنگ کلاسیک بود. از ایتالیا شروع شد و سپس در سراسر اروپا گسترش یافت.
طراحی رنسانس با تقارن، گنبدهای کلاسیک و قوس های گرد مشخص می شود که جایگزین گلدسته های گوتیک و قوس های نوک تیز مشخصه قرون وسطی تاریک شده است.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
El Escorial; San Lorenzo de El Escorial، اسپانیا
بورس اوراق بهادار; کپنهاگ، دانمارک
صومعه جرونیموس؛ لیسبون پرتغال
باروک (تقریباً 1600 تا 1800)
کاخ باروک ورسای در حومه پاریس: در آن زمان آنها نسبت به آراسته ها ضعف داشتند.
خودنمایی و زیاده خواهی دو ویژگی است که سبک معماری باروک را تعریف می کند. از فرم های رسا و تا حدودی مجسمه ای استفاده می شود که بر تشدید دکوراسیون تمرکز دارد.
علاوه بر این، از نورپردازی، چه در داخل و چه در بیرون، برای ایجاد جلوه‌ای نمایشی‌تر، تشویق به بازی سایه‌هایی که طراحی را برجسته می‌کرد، استفاده شد.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
کلیسای سن کارلوس بورومئو; وین، اتریش
کلیسای جامع Zacatecas; Zacatecas، مکزیک،
قلعه Pommersfelden; پومرسفلدن، آلمان
روکوکو (تقریباً 1720 تا 1789)
روکوکو نه تنها در فرانسه یافت می شود. در پوشکین روسیه می توانید آن را در کاخ کاترین ببینید
روکوکو یک سبک تزئینی فرانسوی است که در تضاد با زیبایی شناسی باروک است. رادیکال‌تر بود و از هنر باروک فاصله گرفت، انعطاف‌ناپذیر و متظاهر. روکوکو با طعم رنگ های ملایم، اشکال منحنی، عدم تقارن و طرح های استادانه مشخص می شود.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
Esterháza; Fertőd، مجارستان
اقامتگاه مونیخ; مونیخ،
کاخ کینسکی آلمان; پراگ، جمهوری چک
نئوکلاسیک (تقریباً از سال 1715 تا 1820)
کاخ سفید در واشنگتن رئیس جمهور ایالات متحده در یک ساختمان نئوکلاسیک زندگی و کار می کند
کاخ سفید در واشنگتن رئیس جمهور ایالات متحده در یک ساختمان نئوکلاسیک زندگی و کار می کند
تجمل و خودنمایی با معماران نئوکلاسیک به خوبی پیش نمی رفت. در عوض، آنها ترجیح دادند مانند همکاران دوره رنسانس خود از فرهنگ کلاسیک الهام بگیرند. این بازگشت به سادگی است که در خطوط تمیز و ظریف، ساختمان‌های بزرگ، ستون‌های عظیم و تناسبات عالی تجسم یافته است. نیازی به گفتن نیست، چیزی که واقعاً آنها را روشن کرد، تقارن بود.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
موزه پرادو; مادرید، اسپانیا
طاق پیروزی; پاریس، فرانسه
کلیسای جامع ویلنیوس؛ ویلنیوس، لیتوانی
مدرنیسم (تقریباً از سال 1885 تا 1910)
این ساختمان Art Nouveau فروشگاه قدیمی Old England را در بروکسل قرار داده است
اوه، دوران خوشگل! دوره خوش‌بینی، صلح و نوآوری‌های فرهنگی مانند مدرنیسم بود.
این سبک به دلیل معماری تزئینی و شکوفا و برای اثبات هنری آن شناخته شده است. این نقطه اوج بود که در آن رمانتیسم پیرامون طراحی برخلاف تولید انبوه ساختمان‌های ساده و عمل‌گرا بازسازی شد. فرفورژه و شیشه های رنگی نمونه ای از خلاقیت است، راهی برای فراتر رفتن از سبک های غالب آن زمان.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
Calle Alberto; ریگا، لتونی
Bedö Ház; بوداپست، مجارستان
Majolikahaus; وین، اتریش
هنر دکو (تقریباً 1925 تا 1940)
هنر دکو در میامی
هنر دکو در میامی
ساحل جنوبی برزیل؛ میامی، فلوریدا، ایالات متحده
برای اطلاعات بیشتر بخوانید : این سبک معماری را بررسی کنید
با راهنمای ما
جنبش مدرن یا سبک بین المللی (تقریباً اوایل دهه 1920 تا اواخر دهه 1980)
ساختمان باهاوس در دسائو بین سال‌های 1925 تا 1926 ساخته شد و هنوز هم ظاهری بسیار مدرن دارد.
شکل‌های استوانه‌ای و مکعبی، سقف‌های مسطح، بتن، فولاد، پنجره‌های بزرگ و اشکال نامتقارن... همه این ویژگی‌ها متعلق به جنبش مدرن است که یکی از تأثیرگذارترین سبک‌های قرن بیستم حداقل از نظر کارایی و استفاده از مصالح به حساب می‌آید.
این سبک از تزئینات و تزیینات پرهیز می کند و فلسفه مینیمال در معماری را ترویج می کند و شعار «کمتر بیشتر است» را می سازد. اگر دقت کنید، همه جا آن را خواهید یافت.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
کنگره ملی برزیل؛ برازیلیا، برزیل
ویلا دیریکز; بروکسل، بلژیک
Cascade House; میل ران، ایالات متحده
بروتالیسم (تقریباً اوایل دهه 1950 تا اواخر دهه 1970)
تالار شهر بوستون یکی از بسیاری از ساختمان های دولتی است که در اوج خشونت ساخته شده است
دیوانه، اما جذاب... به بروتالیسم خوش آمدید! ویژگی های اصلی این سبک ساختمان های بتنی عظیم و سبک هندسی و یکپارچه است. کلمه "بروتالیسم" از béton brut به معنای "بتن خام" گرفته شده است. برای ساختن پروژه های دولتی، دانشگاه ها، مراکز تفریحی و مراکز خرید بوجود آمد. این سبک از مواد سنگین، سخت و ناتمام، اشکال عجیب و غریب، پنجره‌های کوچک و خطوط تکراری استفاده می‌کند.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
مجتمع مسکونی باربیکن استیت; برج جنکس لندن،
برج بریتانیا، بلگراد،
آسمان‌خراش شهر پونته صربستان. ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی
مدرنیسم متأخر یا معماری با فناوری پیشرفته (دهه 1980)
فولاد، بتن و عناصر نوآوری تکنولوژیکی از ویژگی های این حرکت است. همه آنها در مقر HSBC در هنگ کنگ ظاهر می شوند
نتیجه ادغام عناصر نوآوری تکنولوژیک در طراحی یک ساختمان چیست؟ خوب، مدرنیسم متأخر، که به عنوان معماری پیشرفته نیز شناخته می شود.
این سبک در پاسخ به مدرنیسم متولد شد، سبکی یکنواخت و استاندارد. اگر به اسکلت ساختمان نگاه کنید می توانید سبک مدرن متاخر را شناسایی کنید: استفاده از فولاد و بتن در داخل و خارج سازه کلید اصلی آن است.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
مرکز پمپیدو; پاریس، فرانسه
تالار شهر لندن؛ لندن،
مرکز کنگره بین المللی بریتانیا (ICC)؛ برلین، آلمان
معماری پست مدرن (از سال 1945 تا کنون)
از اپرا و معماری پست مدرن در خانه اپرای سیدنی لذت ببرید
پست مدرنیسم که به دلیل استفاده از فرم های ارگانیک یا التقاطی بسیار تزیینی و مشخصه است، سبک دیگری است که برای مقابله با مدرنیسم و ​​دور شدن از طرح های سفت و سخت و بدون بافت فرهنگی پدید آمده است. نتیجه یک طرح سرگرم کننده است که با استفاده از رنگ ها و اشکال نمادین بسیار زنده می شود.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
ساختمان غواصی; لندن، بریتانیا
خانه رقصان; پراگ، جمهوری چک
Messeturm; فرانکفورت، آلمان
نوآینده گرایی (از دهه 1960 تا کنون)
هنگامی که ما در مورد طراحی ساختمان ها صحبت می کنیم، ممکن است تعجب کنید که پایداری در کجای همه اینها قرار می گیرد، به خصوص اکنون که شهرها به سرعت در حال رشد هستند و نگرانی های زیست محیطی ما در حال افزایش است. خوب، نوآینده گرایی پاسخ سوال شماست.
نئوآینده گرایی یک چشم انداز ایده آلیستی از آینده است، با زیبایی شناسی مسحور کننده که در آن عملکرد نیز غالب است. مواد جدیدی استفاده می شود که به معرفی مفاهیم جدید در واقعیت کمک می کند، در حالی که راه حل های سازگار با محیط زیست به دنبال پاسخ به چالش های زیست محیطی امروزی هستند.
نوآینده گرایی پل هایی را بین طراحی زیان آور و راه حل های آگاهانه ایجاد می کند و به انعکاس بهتر دغدغه های انسان در جامعه کمک می کند.
می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
مرکز حیدر علی اف. باکو، آذربایجان
برج خلیفه; دبی، امارات متحده عربی
Pierres Vives Building; مونپلیه، فرانسه
ساختارشکنی (از سال 1982 تا کنون)
بله، ساختارشکنی نامتقارن و بسیار تکان دهنده است. نگاهی به سالن کنسرت والت دیزنی در لس آنجلس بیندازید
غیر متعارف، آشفته و تکه تکه... ساختارشکنی دکوراسیون را انکار می کند، ظاهر ساختاری را تغییر می دهد و طرحی را انتخاب می کند که از هیچ منطقی پیروی نمی کند. بر فرم انتزاعی ساختمان تمرکز می کند و توجه زیادی به این ندارد که چگونه آن ساخت و ساز می تواند محیط اطراف خود را تکمیل کند.
در ساختارشکنی تعهد به بی نظمی و عدم تقارن وجود دارد. نتیجه: ساختمان های غیر قابل پیش بینی و چشمگیر.
شما می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
موزه گوگنهایم; بیلبائو، اسپانیا
موزه سلطنتی انتاریو، تورنتو،
موزه یهودیان کانادا برلین؛ برلین، آلمان